September..

Vandaag neem ik weer even de tijd om een blog te schrijven. Soms denk ik wel eens, zijn er wel mensen die mijn blog lezen? Want als het lang duurt, is er nooit iemand die om een nieuw verhaaltje vraagt, haha, maar goed, ik zal weer even iets verzinnen.

Het regent hier vandaag in Rio, en het is koud. Maar het is dan ook winter hè. Vanaf begin augustus zijn we weer met onze normale werkzaamheden bezig. Hoe mijn week er nu uit ziet? Elke ochtend beginnen we hier samen, de dag bespreken en gebed. Maandag maak ik de zaal schoon en bedenk ik activiteiten voor de maandagavond. Een avond waarbij de deuren van ons huis open staan voor alle kinderen uit Tuiuti die willen komen, de jongste was deze week 3 en de oudste zo´n 14 jaar. De vaste groep ken ik goed, af en toe komt er een nieuweling om de hoek kijken. De maandagavond zien we als een alternatieve ruimte, een plek waar de kinderen iets anders dan normaal kunnen zien, horen en doen. Waar denk je dan aan? Een film, muziek, een bijbel verhaal of een morele les gebaseerd op bijbelse waarden, knutselen, spelen, discusseren, wedstrijden, van alles wat. Elke maandag bereiken we zo´n 60 kinderen. We hebben dit semester de groepen anders verdeeld, omdat we met een kleiner team werken, dus twee in plaats van drie leeftijdsgroepen. Maandagmiddag gebruiken we ook om de families van deze kinderen te bezoeken. Dit is een hele belangrijk deel van ons werk, samen met de vergaderingen met de families, elke twee maanden.
Op dinsdagochtend maak ik het huis schoon en bereid ik de rest van de dag voor, want ´s middags komt er elke week een team van 11 zendelingen (in opleiding), stage lopen: alfabetisering, huiswerkhulp en visites bij de families van de kinderen thuis. ´s Avonds wordt er nog twee uur culturele les met muziek gegeven door een meisje, waarbij ik haar help met het organiseren. Woensdag is een rustigere dag waarop ik kook of bijles geef.
Donderdag hetzelfde liedje ´s ochtends en ´s middags worden er verschillende culturele lessen gegeven, circus, kunst en poezie, waarbij ik de leraren die van buiten komen ondersteun.
Vrijdag, mijn laatste werkdag, werk ik in Parada de Lucas, een wijk hier ongeveer een half uur met de bus vandaan, waar we met een groepje het werk van YWAM Rio weer aan het opstarten zijn dit jaar. Het is een wijk waar de drugsbende nog actief is, nog niet gepacificeerd door de politie. Ik geef de jongens van de voetballes ondersteuning op sociaal en intellectueel gebied.
Mijn week zit dus lekker vol. Je moet bedenken dat niet alleen de activiteiten met de kinderen een invloed zijn op de verandering van de mensen in de wijk, maar onze aanwezigheid, en de overige contacten, de hele week door. Zo kunnen we voorbeelden zijn, vrienden, iemand waarin je kunt vertrouwen. Op zaterdag heb ik vrij om iets anders te doen, samen met Magno, ontspannen. Zondag gaat hij vaak ergens in Rio naar een kerk, samen met Pedro worden ze gevraagd om te spreken en muziek te maken, ik probeer dan mee te gaan als het niet te ver weg is. Of we blijven hier in de buurt, en gaan naar een baptistenkerk dicht bij Borel.

Naast mijn werk ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor de bruiloft. Door de week als ik even tijd vind, ´s avonds en in het weekend, samen met Magno. We mogen God danken dat er veel mensen zijn die ons daarbij helpen, vrienden en kennissen. De papieren zijn allemaal in orde, het burgerlijk huwelijk staat gepland op 1 december. Er moet nog veel geregeld.. en betaald worden. We vertrouwen in alles op God. We hebben zicht op een huis na het trouwen op de basis van YWAM tijdens de 6 maanden DTS (discipelschaptraining) die we hopen te gaan doen samen, maar we hebben nog geen meubels. De afgelopen twee weken waren erg bijzonder voor Magno en mij, omdat Magno zich niet goed voelde, we naar de dokter zijn geweest en naar de cardioloog werden doorgestuurd, maar de onderzoeken zijn tot nu toe alleen maar positief, geen problemen met het hart. Magno voelt zich ook al weer beter, na goed uitgerust te hebben. God is goed!

Verder ben ik alvast bezig met de papieren voor verlenging van mijn visum die ik voor november aan moet vragen. Ook leuk nieuws: mijn ouders, broer, zus, vier tantes en een nicht komen naar mijn bruiloft in december! Ik zie er erg naar uit om hun weer te zien!

Nogmaals dank jullie wel voor de steun elke maand, of af en toe, want hierdoor kan ik me helemaal richten op mijn werk hier in de stad Rio, zonder mij zorgen te maken over de financien. Dank jullie voor gebed en berichtjes! Ik hoop dat we nog voor lange tijd zo samen mogen werken, aan Gods koninkrijk, verandering en rechtvaardigheid in Rio de Janeiro.

Liefs, Lieke en Magno